Solec-Zdrój - wiadomości-informacje - Uzdrowisko Solec-Zdrój

Parafie


Parafia Rzymsko-Katolicka p. w. Św. Mikołaja b. w.

Rys historyczny:
Historia kościoła i parafii w Solcu sięga prawdopodobnie XIII w. Najwcześniejsze wzmianki o tej osadzie pochodzą z 1326 r. – jej nazwę wymienia wykaz Świętopietrza. Pierwszy Kościół był drewniany i nie ostał się czasowi. Osada leżąca przy szlaku handlowym z Sandomierza do Krakowa szybko się rozwijała. W XIV w. parafia miała już 700 wiernych. Według kronik sto lat później należało do niej sześć sąsiednich miejscowości. Pierwsze wzmianki o patronie parafii, Św. Mikołaju, pochodzą z wizytacji biskupiej z 1596 r. W tym czasie Kościół był już murowany. Złe czasy dla Świątyni w Solcu nadeszły w XVI w., gdy panem tych ziem został protestant Marcin Zborowski. Jak dowiadujemy się z zapisków historycznych, Zborowski obrabował i sprofanował kościoły leżące w jego włościach; tragiczny los nie ominął też soleckiej Świątyni. Na szczęście jego syn, Andrzej, zwrócił Kościół katolikom. Świątynia, która przechodziła różne koleje losu, została odrestaurowana, a właściwie przebudowana, w 1832 r. staraniem właścicielki Zborowa i Solca – Marianny Wielogłowskiej. Po przebudowie ze starego kościoła pozostawiona została jedynie wschodnia Ściana. Budowla całkowicie zmieniła swój wygląd. Jak podkreśla ks. Jan Wiśniewski: „Kościół przedstawia kształt zwykłego podłużnego prostokąta” (t. 6, s. 229). Pod koniec XIX w. Świątynia znów chyliła się ku upadkowi. Biskup Augustyn Łosiński w 1913 r. zachęcał do wzniesienia nowego kościoła, lecz decyzja o inwestycji zapadła dopiero tuż przed wybuchem II wojny Światowej. W latach 1937–1939 w Solcu wybudowany został nowy Kościół. W 1967 r. odremontowaną Świątynię konsekrował bp Jan Jaroszewicz. Polichromia na stropie kościoła pochodzi z 1961 r. Remont prezbiterium i malowanie wnętrza wykonano w 1995 r.

Niezwykle prosta konstrukcja nadaje Kościołowi nowoczesny wygląd. Jednym z niewielu zachowanych zabytków jest renesansowy nagrobek wmurowany w północną, zewnętrzną Ścianę Świątyni. Kamienna płyta przedstawia brodatego, zakutego w zbroję rycerza. Według tradycji jest nim pan okolicznych ziem, Samuel Zborowski, znany z historii szlachcic, który za zabicie kasztelana przemyskiego Andrzeja Wapowskiego został przez króla Henryka Walezego skazany na banicję. Zborowski mimo zakazu powrócił z wygnania do kraju. Pochwycony z rozkazu hetmana Zamojskiego, został następnie Ścięty w Krakowie w 1584 r.

Odpust: św. Mikołaja – 6 grudnia

Msze św. w niedzielę

8:00, 10:00, 12:00, 17:00

Msze święte w dni powszednie

7:30, 17:00, 19:00

Proboszcz:
ks. Mirosław Tomasik

Wikariusz:
ks. Tomasz Moskal

Adres:
28-131 Solec Zdrój, ul. Kościelna 3
tel. 41-377-60-13

Numer rachunku bankowego parafii, na który można wpłacać datki: 22 8517 0007 0010 0197 6594 0001.

parafia_solec_zm.jpg

 

Parafia Świętego Stanisława Biskupa Męczennika w Świniarach

Ogólne informacje o parafii
W dekanacie nowokorczyńskim, przy południowej granicy diecezji kieleckiej, na niewielkim wzniesieniu we wsi Świniary leży parafia, której patronem jest św. Stanisław - biskup i męczennik. Do parafii należy sześć miejscowości. Oprócz Świniar są to Włosnowice, Zielonki, Ludwinów, Parchocin i Trzebica. Razem liczba wiernych parafii wynosi 1368 osób. Obecnie proboszczem w Świniarach jest  ks. Sławomir Grabiec, magister teologii urodzony w 1966 roku, wyświęcony w 1993 roku a mianowany na proboszcza w 2010 roku. Odpust parafialny przypada tutaj 8 maja. Parafia dysponuje księgami metrykalnymi ochrzczonych z 1860 roku, zaślubionych z 1885 roku i zmarłych z 1880 roku.

Kościół w Świniarach

Historia czterech kościołów
I kościół - Pierwsza wzmianka o tutejszym kościele pochodzi z 1326 roku kiedy plebanem był ksiądz Mikołaj a potem Maciej z Błogiego. Był to prawdopodobnie pierwszy drewniany kościół jaki wybudowano w Świniarach.
II kościół - Drugi kościół został tutaj wybudowany w 1610 roku a konsekrowany w 1616. Nie stał on zbyt długo gdyż już w latach 50-tych spalili go żołdacy Rakoczego.
III kościół - W latach 1668 – 1685 gdy plebanem był Stanisław Brzeszkowski wybudowano kolejny już trzeci drewniany kościół wraz z dzwonnicą. Kościół ten był konsekrowany w roku 1673 jednak niedługo bo już w 1711 popadł w całkowitą ruinę.
IV kościół - Czwarty z kolei kościół w 1716 roku wystawił Michał Zieliński - dziekan Liwski. Kościół miał według opisu z 1728 roku 3 ołtarze: św. Wacława i boczne Najświętrzej Marii Panny po prawej stronie i świętego Michała i Franciszka po lewej z relikwiami św. Klemensa, Desidera i Juliana męczennika. Kościół nie był ukończony. Nie było jeszcze bocznego ołtarza i chóru, był też nie ogrodzony. Ta drewniana budowla mimo, że podobnie jak poprzednie odznaczała się słabą trwałością stoi do dzisiaj. Przeszła jednak w 1798 gruntowny remont i rozbudowę.
Datę tę wyryto na futrynie głównych drzwi kościoła. Dobudowano wtedy murowaną kruchtę – wieżę, a po obu stronach prezbiterium, także murowane: zakrystię i skarbczyk. W 1874r. powiększono świątynię od północy o murowaną kaplicę z przedsionkiem, wieża – dzwonnica w 1890 roku postawiona została niemal od nowa a w 1902r. ponownie wystawiono od południa przybudówkę mieszczącą zakrystię i przedsionek.

Budynek kościoła
Bryła i konstrukcja
- Kościół składa się z wybudowanej z drewna, wydłużonej, prostokątnej  nawy ze ściętymi pod kątem 45 stopni obydwoma wschodnimi narożnikami, prezbiterium o trójbocznym zamknięciu oraz południowej drewnianej kruchty. W nawie z każdej strony po trzy okna a w prezbiterium dwa. Murowane są: kruchta – dzwonnica dostawiona do nawy od zachodu oraz dobudowane przy prezbiterium: zakrystia od południa i kaplica od północy. Kaplica i zakrystia nadają kościołowi kształt krzyża. Nawa i prezbiterium mają konstrukcję zrębową, wspartą na kamiennej podmurówce i wzmocnioną lisicami. Południowa kruchta ma konstrukcję słupową.
Wieża - Od zachodu wejście poprzedza barokowa wieża, pierwotnie wolnostojąca, połączona w trakcie XVIII wiecznej przebudowy z korpusem. Wieża ma trzy kondygnacje, z których dwie są murowane, o ścianach wypełnionych podziałami ramowymi, podparta masywnymi szkarpami. Najwyższa kondygnacja ma konstrukcję słupową obitą deskami i blachą i przykrytą dachem wielopołaciowym, przełamanym z małą kopułą i krzyżem w zwieńczeniu.
Dach - Nad nawą i prezbiterium jest wspólny, dwuspadowy dach o więźbie krokwiowo-belkowej, o jednej kalenicy – od wschodu zakończony trójpołaciowo. Przybudówki mają dachy dwupołaciowe. Drugi wertykalny akcent stanowi smukła, sześcioboczna barokowa (XVIII w.) wieżyczka na sygnaturkę, z arkadkową latarenką i hełmem. Wszystkie dachy obecnie pokryte są blachą.
Wykończenie - Elewacje drewnianych partii kościoła pokrywa szalunek z desek „z listwowaniem”, przedzielonych lisicami z wyodrębnionymi w nich cokołami i głowicami. Murowane elementy wieży i zakrystii pokrywa biało - kremowy tynk, zaś  ściany kaplicy licówka z piaskowca, z boniowaniem na narożnikach.

Wnętrze kościoła
Nakryte stropami wnętrze mieści wiele cennych elementów. Wyposażenie Kościoła w Świniarach powstało głównie na przestrzeni XVII i XVIII wieku i w zasadzie można je uznać za spójne w jego stylu, ponieważ większość elementów wykazuje cechy baroku i rokoko. W prezbiterium ołtarz późnobarokowy z rokokowymi ornamentami z XVIII wiecznymi rzeźbami i barokowym krucyfiksem. W scenie środkowej starożytny wizerunek Pana Jezusa na krzyżu. Boski męczennik ma twarz zwróconą na widza. Na zasuwie obraz świętego Izydora. Przy kolumnach stoją dobrego dłuta rzeźby wyobrażające świętą Weronikę i Longina z włócznią. W kaplicy północnej stoi ołtarz Serca Jezusowego. Po obu stronach figury świętego Kazimierza i Stanisława Kostki. Po bokach nawy ołtarze – po lewej stronie a na zasuwie późnorenesansowy obraz świętej Anny Samotrzeć (pocz. XVII w.) a w scenie głównej Matka Boska z Dzieciątkiem okryta sukienką, na lustrzanym, zdobionym rombami tle (XVIII w.). Powyżej mniejszy obraz świętego Józefa. W ołtarzu po prawej stronie nawy XVIII wieczne przedstawienie św. Stanisława z Piotrowinem a powyżej mniejszy obraz świętego Antoniego

OŁTARZ GŁÓWNY I BOCZNY

Od zachodu XVIII wieczny chór muzyczny wsparty na dwóch słupach a na nim piękny prospekt organowy. Ponadto: XVIII - wieczna ambona i kamienna chrzcielnica, cztery powstałe w tym czasie ławki (na jednej herb Prus III, na drugiej herb łabędź i panoplia), dwa feretrony, krucyfiks oraz Stacje Męki Pańskiej. Do zabytków sztuki rokoka należą: jedna ławka i prospekt organowy. Na uwagę zasługuje barokowa rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Stropy i ściany przyozdobione pięknymi malowidłami z 1935 roku. Po wybudowaniu w 1890 roku dzwonnicy zakupiony został w 1897 dzwon wyprodukowany w fabryce Zwolińskiego w Warszawie. Dzwon ten był zdobiony girlandami, główkami aniołów i obrazkiem świętego Stanisława. W czasie II wojny światowej dzwon został zrabowany przez hitlerowców i wywieziony w głąb III Rzeszy. Tuż po wojnie były proboszcz parafii w Świniarach Paweł Wołoszyn będąc proboszczem w Wiślicy ofiarował nowy dzwon dla parafii Świniary, który jest tutaj do dziś.

Dane kontaktowe parafii
Świniary nr 49 a
28-131 Solec Zdrój
tel. 41 377 62 95

Msze święte w niedziele i święta o godz. 8.00, 10.00, 12.00.

Msze święte w dni powszednie o godz. 17.00.

Numer rachunku bankowego parafii, na który można dokonywać wpłat: 64 8517 0007 0000 0066 6020 0002.

parafia_swiniary_zm.png

Nasz Patronat

więcej

Imprezy

więcej

Sport

XXXI WYŚCIG KOLARSKI IM. ANDRZEJA IMOSY W SOLCU-ZDROJU

W niedzielę 4 września, na ulicach Solca-Zdroju odbyła się kolejna XXXI edycja Wyścigu Kolarskiego im. Andrzeja Imosy, która jest imprezą cykliczną o zasięgu ogólnopolskim. Tradycją stało się już, iż wyścig odbywa się w pierwszą niedzielę września i niewątpliwie jest to jedna z największych i jednocześnie najbardziej popularnych imprez sportowych organizowanych na terenie gminy Solec-Zdrój. Jest to wydarzenie, w którym zawodnicy startują w XXIV kategoriach wiekowych i adresowana jest zarówno dla amatorów jak i zawodowców, dla których wyścig jest kolejnym wyzwaniem, porównaniem swoich sił w barwnym peletonie i hołdzie oddanym patronowi wyścigu. W tym roku na imprezie nie mogło zabraknąć jej corocznych bywalców jak również grupy nowych uczestników. więcej»